Na drie weken werken, was het dan weer zover. We gingen weer terug naar Nieste.
Van burgemeester Edgar Paul had ik een officiële uitnodiging gekregen om geïnstalleerd te worden als "Ehrenmitglied des Ortskuratorium der Gemeinde Nieste".
Zaterdagochtend de 24ste augustus 2002 vertrokken wij om 8 uur met buurman René richting Duitsland. Na een voorspoedige reis, die van de regen naar de zon ging, waren we om exact 13.30 in Nieste. Snel een biertje en op naar het sportveld/feestterrein, waar we Klaus Missing en vele andere bekenden weer zagen.
Het bier bleef gestaag stromen, maar we moesten voorzichtig doen, want de officiële toestanden begonnen pas om 19.00 uur.
Het weer was heerlijk en de voetbalfinales van de feestweek werden gespeeld.
Om 15.15 uur was het de tijd voor de "grote" finale, die ging tussen een team van de Vrijwillige Brandweer van Nieste en de Niester Carnevals Club. De aftrap werd gedaan door het Prinsenpaar, maar de Prins nu als brandweercommandant.
De finale werd beslist door penalties in het voordeel van (hoera) de carnavalsvereniging.
Na ons omgekleed te hebben en een goede, maar gehaaste maaltijd bij "Könnecke", waren we om even over zevenen weer in de feesttent.
Daar werden diverse redes gehouden, o.a. door de burgemeesters van Nieste en Frankenhain, een partnergemeente, en de Beschermvrouwe Regierungspräsidentin van Hessen Oda Scheibelhuber waarna als punt 6 op de agenda stond: Verleihung einer Ehrenmitgliedschaft im OK Nieste.
Daar stonden we dan voor een bomvolle zaal. Klaus vertelde nog even in het kort hoe het allemaal gekomen was en burgemeester, tevens voorzitter van het Ortskuratorium, Edgar overhandigde mij een glazen bord, waarin de volgende tekst gegraveerd staat:
Ortskuratorium der Gemeinde Nieste
24.August 2002
Ehrenmitglied Frits J.G. Nieste
Het is een prachtig object, welk absoluut een ereplaats zal krijgen in ons huis.
Uiteindelijk "moest" ik toch nog een dankwoordje spreken.
Ik vertelde in mijn beste Duits dat ik heel trots was. En sloot af met het volgende:
"Einmal war ein Amerikaner in Berlin. Der hat gesagt: Ich bin ein Berliner. Ich kann nur sagen: Ich bin ein Nieste."
Ik was eerlijk gezegd stomverbaasd van het overweldigende applaus welk losbarstte.
Er werden nog enkele plichtplegingen gedaan, waaronder de prijsuitreiking van alle sportevenementen van die week. En vervolgens was het feest. Buurman René had het ook uitstekend naar zijn zin, maar was om 00.00 uur op. Marjolijn en ik hielden het nog tot 01.30 uur vol.
De volgende ochtend na het ontbijt (ca. 10.15 uur) ging het feest weer door met Frühschoppen, waar de Niester Musikverein zijn kunsten liet horen, onder leiding van, jawel, Klaus Missing. Lekker rustig bijkomen en wachten op de optocht, die om 13.30 uur aanving. Dat was leuk, bijna een carnavalsoptocht, inclusief thema’s en verkleedpartijen.
Helaas moesten we dan toch om 15.00 uur vertrekken. Helaas ja, want het feest ging nog door tot maandagavond, met op maandag GRATIS bier.
Ik heb ontzag voor de manier waarop het 6. Dorf und Heimatfest georganiseerd is. Compliment aan al die verenigingen en de vrijwilligers die dat 11 dagen achter elkaar mogelijk maakten.
Het heeft mij in ieder geval weer energie gegeven om door te gaan met het verenigingsleven.
Het is toch wonderbaarlijk, dat je om je naam alleen al een onderscheiding krijgt …
Tot slot nogmaals een dankwoord aan René die ons dat hele eind heen en terug gereden heeft.